Koğucu! (Nemmam)

Koğucu; İnsanların arasında fesadı yaymak amacıyla söz getirip, taşıyandır. Allah-u Teâlâ şöyle buyuruyor: "Çok yemin eden, izzeti nefsi bulunmayan, daima ayıplayan ve laf getirip götürmeğe koşan kimseye itaat etme." (Kalem: 10-11) Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: "Hiçbir koğucu cenette giremez." (Buhari, Müslim) Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem iki kabrin yanından geçerken şöyle buyurdu: "Bu iki kişi azap görmektedirler. Ama büyük bir şeyden ötürü değil. Birisi insanlar arasında fesadı yaymak için laf getirip götürürdü. Diğeri ise bevl (idrar) dan sakınmazdı." (Buhari, Müslim) "İnsanların en şerlileri bunlara başka yüzle, şunlara ise daha başka yüzle giden iki yüzlü kimseler olduğun göreceksin." (Buhari, Müslim) "Ashabım hakkında her hangi (kötü) bir şeyi hiç kimse bana ulaştırmasın. Ben kalbim mutmain olduğu halde onlarla buluşmak istiyorum." (Ebu Davud, Tirmizi zayıf senedle rivayet etti.) Ka'b radiyallahu anh dedi ki: "Laf getirip götürmekten sakınınız. Çünkü laf getirip götüren kimse kabir azabından kurtulamaz." Mansur, Mücahhit'ten şöyle rivayet etti: "Tebbet suresinde geçen hammalet el-hatab (odun taşıyısıcı)'dan kastedilen Ebu Leheb'in karısı ara bozmak için insanlar yarasında laf getirip götürmekteydi."

Başkalarının Söz ve Sırrını Öğrenmeye Çalışmak!

Allah-u Teâlâ şöyle buyuruyor:

"Birbirinizin sırrını öğrenmeye çalışmayınız" (Hucurat: 12)


 Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyuruyor:

"Başkalarının konuşmalarını onlar istemedikleri halde dinleyen kimsenin kulaklarına kıyamet gününde eritilmiş kurşun dökülür. Kim de resim yaparsa ona azap edilir ve ondan çizdiği şeye ruh üflemesi istenir de o bunu yapamaz (ve bunu yapamadığı müddetçe kendisine azab edilir.)" (Buhari)

Suçsuz Müslüman Kadınlara İftira Atmak!

Allah-u Teâlâ şöyle buyuruyor: "Namuslu ve hür kadınlara (zina) iftirası atan sonra dört şahit getiremeyen kimselere seksen değnek vurunuz. Onların şahitliğini ebediyyen kabul etmeyiniz. Onlar fasıkların ta kendileridir." (Nur: 4) "Namuslu ve habersiz (suçsuz) mü'min kadınlara iftira atanlar dünya ve ahirette lanetlenmişlerdir. Onlar için büyük bir azap vardır." (Nur: 23) Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem: "Helak edici yedi günahtan sakının....." hadisinde hiçbir şeyden haberi olmayan mü'min kadınlara iftira atmayı da zikretmiştir. "Müslaman elinden dilindan başkalarının selamette kaldığı kişidir." (Buhari, Müslim, Ebu Davut, Nesei) "İnsanların cehennemde yüzüstü sürünmelerine sebep olan şey onların dilleriyle söylediklerinden başka bir şey değildir." (Tirmizi rivayet etti ve hasen sahih dedi) Allah-u Teâlâ şöyle buyuruyor: "İnanan erkek ve kadınları, yapmadıkları bir şeyden ötürü incitenler, şüphesiz iftira etmiş ve apaçık bir günah yüklenmiş olurlar." (Ahzab: 58) Rasullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: "Kölesine veya cariyesine zina ithamında bulunanın söylediği doğru değilse kıyamet gününde cezalandırılır." (Buhari, Müslim) Mü'minlerin annesi Hz. Aişe radiyallahu anh hakkında gökten onun temiz, iffetli olduğuna dair ayet indikten sonra onu iftirada bulunan kişi, Kur'an'ı yalanlamış ve dolayısıyla kafir olmuştur. Böyle olan kişi öldürülür.

Ehl-i Sünnet Ve'l-Cemaat Kimlerdir?

Şeyh İbn Useymîn rahimehullah'a soruldu:

Soru: Ehl-i Sünnet ve'l-Cemaat kimlerdir?

Cevap: Ehl-i Sünnet ve'l-Cemaat Sünnet'e sımsıkı sarılan, onun üzerinde birleşen, ne ilmî ve i'tikâdî mes'elelerde, ne de amelî ve hükmî mes'elelerde ondan başkasına iltifat etmeyen kimselerdir. Bu sebeple Sünnet ehli diye isimlendirilmişlerdir. Çünkü onlar Sünnet'e sımsıkı sarılan kimselerdir. Yine, cemaat diye isimlendirilmişlerdir. Çünkü Sünnet'in etrafında toplanmışlardır.

Ehl-i bid'at'in ahvalini incelediğin zaman i'tikâdî veya amelî yöntemlerinde paramparça olduklarını görürsün. Bu da onların, uydurdukları bid'atler miktarınca Sünnet'ten uzak olduklarını gösterir.

İbn 'Useymîn (Fetevâ min'el-Erkâni'l-İslâm 21)

Müslümanlara Eziyet Etmek Ve Onlara Sövmek!

Allah-u Teâlâ şöyle buyuruyor:

"Erkek mü'minlere ve kadın mü'minlere işlemedikleri bir günah yüzünden eziyet edenler de gerçek bir yalan ve apaçık bir günah yüklenmişlerdir." (Ahzab: 58)

"Birbirinizin gizli hallerini araştırmayın ve birbirinize karşı gıybet etmeyin." (Hucurat: 12)

"İnsanların gıybetini yapan ve ayıplayana yazıklar olsun." (Hümeze: 1)

"Mü'minler arasında hayasızlığın yayılmasını arzu edenlere, işte onlara dünya ve ahirette can yakıcı bir azab vardır. Allah bilir, siz bilmezsiniz." (Nur: 19)

Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:

"Allah katında insanların en şerlisi, sözleri kötü ve ağzı bozuk olduğu için insanların uzak durmak istediği kimsedir." (Buhari, Müslim)

"Ey Allah'ın kulları! Muhakkak Allah sıkıntıyı kaldırmıştır. Ancak kardeşinin şerefini kemiren müstesna. İşte öyle olan ya sıkıntı içinde olur ya da helak olur." (Ebu Davud, Tayalisi sahih senedle rivayet etmiştir.)

"Her müslümanın diğer müslümana namusu, malı ve kanı haramdır." Sonra kalbe işaret ederek: "Takva buradadır. Bir müslümanın diğer müslümanı hakir görmesi ona şer olarak yeter" buyurdu." (Tirmizi rivayet etti ve hasen dedi.)

"Müslüman müslümanın kardeşidir. Bu sebeple ona haksızlık etmez, yardımsız bırakmaz ve onu hor görmez. Kişinin müslüman kardeşini hor görmesi ona yeten bir günahtır." (Müslim)

"Müslümana sövmek fısk, onu öldürmek küfürdür." (Buhari, Müslim, Tirmizi, Nesei)

"Komşusu kendisinin kötülüklerinden emin olmayan kimse cennete giremez." (Müslim)

"Allah'a yemin olsun ki iman etmiyor."

Rasulullah bu sözü peş peşe üç kere tekrarlayınca sahabiler:

"Kim iman etmiyor, ya Rasulullah?" dediler.

Rasululah sallallahu aleyhi ve sellem:

"Komşusu kendisinin kötülüklerinden  emin olmayan kimse" buyurdu." (Buhari, Müslim)

Bu hadisin bir başka lafzı ise şöyledir:

"Komşusu kendisinin kötülüklerinden emin olmayan kul cennete giremez." (Ahmed)

"Allah'a ve aiheret gününe inanan, komşusuna iyi davransın." (Müslim)

Ebu Hureyre radiyallahu anh'dan Rasulullah'a şöyle denildi:

Ya Rasulullah! Falan kadın geceleri namaz kılıyor, gündüzleri ise oruç tutuyor, fakat diliyle komşularına eziyet veriyor. Çok keskin dilli bir kadın var."

Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem bu kadın hakkında:

"Onda hayır yoktur ve o ateştedir" buyurdu. (Hakim ve Zehebi rivayet ettiler ve sahih dediler.)

"Kim bir müslümana ey kafir! veya ey Allah'ın düşmanı derse o kişi öyle değilse söylediği kendisine döner." (Buhari, Müslim)

"Miraç gecesi tırnakları bakırdan olan bir topluluğu uğradım. Onlar yüzlerini ve göğüslerini tırmalıyorlardı. Cebrail (a.s)'a onların kim olduğunu sordum. O da bana: "Bunlar (gıybet etmek suretiyle) insanların etini yiyen ve halkın şerefine dil uzatanlardır." dedi. (Ebu Davud, Ahmed)

"Muhakkak kişinin anne ve babasına sövmesi büyük günahlardandır."

Ashab: "Ya Rasulullah! Kişi hiç anne-babasına söver mi?" dedi.

Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem:

"Evet. Kişi adamın basasına söver, o da onun babasına söver. Kişi adamın anasına söver o da onun anasına söver." (Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi)

"Muhakkak kişinin anne-babasına lanet etmesi büyük günahlardandır." Denildi ki:

Ya Rasulullah! Kişi ebeveynine nasıl söver?

Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem:

"Kişi adamın babasına söver, o da onun babasına söver. Kişi adamın anasına söver o da onun anasına söver." (Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi)

"Bir kişi diğerini fısk ve küfürle itham etmesin. Şayet dediği onda yoksa, söz ona döner." (Buhari, Müslim)

"Ölülerinize sövmeyin. Onlar zaten yaptıklarının karşılığını alıyorlar." (Buhari, Ebu Davud, Nesei)

Haddi Aşma, Gurur, Tecavüz!

Allah-u Teâlâ  şöyle buyuruyor:

"Bu yol, insanlara zulmedenlere ve yeryüzünde haksız yere taşkınlık edenlere karşıdır. İşte onlara acıklı bir azap vardır." (Şura: 42)

Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyuruyor:

"Allah bana mütevazi olmamızı vahyetti ta ki, kimse kimseye tecavüzde bulunmasın ve kimse kimseye karşı övünmesin." (Müslim, Ebu Davud)

Bazı rivayetlerde şöyle geçmektedir:

"Bir dağ başka bir dağa karşı böbürlense, Allah o dağı dümdüz eder."

Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyuruyor:

"Allah'ın dünyada cezasını ertelemeyeceği günahlara en layık olanı; bağy (haddi aşma, hakka riayetsizlik) ve akrabalık hakkını gözetmemek." (Ebu Davud, Tirmizi rivayet etti ve sahih dediler)

İbn-i Mes'ud radiyallahu anh şöyle dedi:

Malik er-Rahavi dedi ki;

"Ya Rasullah! Gördüğün gibi Allah bana bir çok güzellik verdi. Bu konuda çok az bile olsa, benden daha üstün birisinin olmasını istemediğimde bağy (haksızlık, tecavüz) yapmış olur muyum?"

Rasullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

"Bu bağy değildir. Bağy, haksızlık yapıp hakkı küçümsemek ve insanları hor ve hakir görmektir." (Hakim ve Zehebi rivayet ettiler ve sahih dediler.)

Allah-u Teâlâ Karun kibirlendiği ve böbürlendiği (ve haktan ayrıldığı) için on mahvetmiştir.

Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

"Bir kedi yüzünden bir kadına azap edildi. Ölünceye dek o kediyi hapsettiğinden dolayı cehenneme girdi. Onu ne yedirdi, ne içindi ne de avlansın diye serbest bıraktı." (Buhari, Müslim)

İbn-i Ömer radiyallahu anh'dan, Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

"Canlı olan herhangi bir şeyi atış yapmak için hedef tayin eden lanet olsun." (Buhari, Müslim)

Ebu Mesud radiyallahu anh şöyle dedi:

Ben bir kölemi kırbaçla dövüyordum. Arkamdan:

"Ey Ebu Musa! Bil ki" diye bir ses duydum.

Hiddetimden ötürü sesin kimden geldiğini anlayamadım. O ses bana yaklaşınca, demin duyduğum sesin Rasulullah'a ait olduğunu anladım. Bana şöyle dedi:

"Allah sana karşı senin kölene güçlü olduğundan daha güçlüdür."

"Bundan sonra hiçbir kölemi dövmeyeceğim" dedim.

Başka bir rivayette:

"Bu sözden o denli etkilendim ki kırbacım elimden düştü."

Başka bir rivayette ise:

"Rasullah bu sözü bana söyledikten sonra:

"O artık Allah rısazı için hürdür" dedim?

Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem de:

"Böyle yapmasaydın, ateş sana dokunurdu" dedi. (Müslim)

"Haksız yere kölesini döven ve yüzüne vuranın keffareti kölesini azad etmesidir." (Müslim)

Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem yüzünde damga izi bulunan bir eşeği görünce şöyle buyurdu:

"Allah ona (eşeğe) damga vurana lanet etsin." (Müslim)

"Haksız yere bir anlaşmalıyı (ehli zimmet) öldüren cennetin kokusunu duyamaz. Halbuki cennetin kokusu elli senelik mesafeden duyulur." (Hakim ve Zehebi rivayet ettiler ve Müslim'in şartlarına göre sahihtir dediler.)

Tekfir İle İlgili Önemli Not!

es-Seyid Sıddık Hasan Han
"er-Ravdatu'n-Nediyye" isim'li eserinde Allame eş-Şevkânî'nin "es-Seylu'l-Cerrar" eserin'deki şu sözünü nakletmiştir:

"Bil ki, bir müslümanın İslam dininden çıktığına ve küfre girdiğine hükmetmeye yönelmek gündüzün güneşinden daha açık bir delil olmadıkça, Allah'a ve ahiret gününe iman etmiş olan hiçbir müslüman için gerekli değildir. Çünkü sahabeden bir grubun tarikiyle rivayet edilmiş sahih bir çok hadislerde, "Her kim kardeşine "ey kafir" derse, mutlaka ikisinden biri bunu hak eder" ibaresi sabit olmuştur.

"Sahih-i Buhari'de hadis böyledir. Sahihayn ve diğer hadis kitaplarında şu ibare de geçmektedir: "Her kim bir adamı küfür ile çağırırsa veya ona "ey Allah'ın düşmanı derse", o adam da böyle değilse, mutlaka ikisinden biri kafir olur."

"Bu hadiste ve bu husus üzerine varid olan diğer hadislerde tekfirde acele etmede çok müthiş bir tehdit ve çok büyük bir öğüt vardır.

Allahu Teala da şöyle buyurmuştur: 

"Kalbi imanla tatmin olduğu halde baskı halinde zorlanan hariç, kim imanından sonra Allah'a (karşı) inkara sapıp da göğsünü küfre açarsa, işte onların üstünde Allah'tan bir gazap vardır ve büyük azap onlarındır."
(Nahl Suresi 106.)

Buna göre (birisini tekfir etmek için) göğsün küfre açılması, kalbin küfürle tatmin olması ve nefsin onunla teskin olması gerekmektedir. Bu sebeple sahibinin kendisiyle İslam dininden çıkıp küfür dinine girmeyi irade etmediği şirk yollarından biriyle vaki olan düşüncelere, ondan sadır olan küfri davranışlara ve müslümanın ağzıyla söylemiş olduğu fakat manasına inanmadığı lafızlara, özellikle de bunların İslam yoluna muhalif olunduğunun bilinmemesi durumunda itibar edilmez."

Sabah Ezanının İki Defa Oluşu ve İlk Ezanda Tesvib!

Abdullah b. Mes’ud radıyallahu anh’den:

Nebî sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: “Birinizi Bilal’in ezanı sahurundan alıkoymasın. Zira o  gece namazı kılanlarınızın dinlenmesi ve uyuyanları uyarmak için gece ezan okur (veya nida eder). Bu, fecir (veya sabah) vakti için değildir.”
Parmağını yukarı kaldırıp aşağı indirerek: “Şöyle oluncaya kadar” dedi.

Hadisin ravisi Zuheyr dedi ki: “İki işaret parmağından birini diğerinin üzerine koydu, sonra sağına ve soluna uzattı.”1

Aişe radıyallahu anha’dan rivayet ediyor: “Bilâl radıyallahu anh gece ezan okurdu. Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem dedi ki: “İbn Ummi
Mektûm ezan okuyuncaya kadar yiyin, için. Zira o fecir doğuncaya  kadar ezan okumaz.”2

“Sabah oldu, sabah oldu” demedikçe ezan okumazdı.”3

Tesvib; sabahın ilk ezanında “Hayye ale’l-felah dedikten sonra: “es-
salatu hayrun mine’n-nevm” diye iki defa söylenmesidir. Bu ikinci ezanda söylenmez:


İbn Ömer radıyallahu anhuma’dan: “(Sabah) İlk ezanda hayye ale’l-
felah dedikten sonra müezzin iki defa: es-salatu hayrun mine’n-nevm:
namaz uykudan hayırlıdır” derdi.”4

Ebu Mahzure radıyallahu anh’den: Nebî sallallahu aleyhi ve sellem
buyurdu ki: “Sabahın ilk ezanında: “es-salatu hayrun mine’n-nevm, es-
salatu hayrun mine’n-nevm” de.” 5

Sabah fecirden önce ve fecir doğarken olmak üzere iki ezan  okunması ve ilk ezanda tesvib yapılması Ramazan ayına has değildir ve şu an terk edilmiş sünnetlerdendir. Bu sünnetin yerini bir bid’at almıştır.

Şimdilede sabah hem tek ezan okunmakta, hem bu ezan fecir doğmadan
önce okumakta ve hem de tesvib yapılmaktadır. Ramazan ayında ise imsak için sabah ezanı okunması gereken vakitten, yani fecr-i sadıktan neredeyse
bir saat kadar önce okunmaktadır. Allah bizleri bu bidatten kurtarsın ve
selamete ulaştırsın.

Ebû Muâz el-Çubukâbâdi

1. Sahih. Buhari (621); Muslim (1093). 

2. Sahih. Buhari (1918).

3. Sahih. Buhari (617). 

4. Hasen. Beyhaki (1/423) Tahavî, Şerhu Meâni’l-Âsar (1/137) 

5.  Sahih. Ebu Davud (105)

Nefsini Kontrol Et!

"Her Müslümanın kendi nefsini, hak üzere olan bir kimseye hevası sebebiyle meylinden dolayı kontrol etmesi gerekir. Kendisine hak açıkça belirmeden önce falan kimsenin delil ile destekli olduğu için mi, yoksa sırf o falan kimse olduğu için mi ona meylediyor diye yoklamalıdır. O kimse hak üzere olsa bile böyle bir meyil caiz değildir. Şöyle der: “Hak üzere olan kimseyle beraber olsa bile böyle bir meyil cahiliyye hükmündendir.” İnsanların çoğu bu tehlikeye aldırmazlar.

Her Müslümanın çeşitli meselelerde bu konuyla ilgili olarak Allah’ı gözetmesi, kimin yanında olursa olsun, maksadının yalnızca hakkı bilmek olması gerekir. 

Bundan dolayı Şafiî rahimehullah şöyle demiştir: “Bir münazaraya girdiğimde hakkın arkadaşımda veya bende bulunmasına aldırmam.” Hakkın yalnız kendisinde olmasını temenni etmez, bilakis hakkın arkadaşında olmasını ve ona destek olmayı temenni ederdi. Bu yüce ahlak ve dosdoğru bir dindir.
Allah’tan bizleri ve sizleri bu şekilde hakkı araştıranlardan kılmasını, hevadan ve cahiliyye üsluplarından uzaklaştırmasını dileriz.

Ey kardeşler! Bizim nefislerimizi kontrol etmemiz gerekir. Kim kendisinde böyle bir hastalık bulursa nefsinin tedavisine yönelmesi, daima hakkı araştırarak kendisini kör taassubdan kurtarması gerekir. Zira kör taassub sahibini Allah Teâlâ’ya şirk koşmaya veya tehlikeli sapıklıklara vardırır.”

Şeyh Rebi b. Hadi el-Medhali’nin sitesinde, et-Taassubu’z-Zemim adlı makaleden.

Cemaat Kimdir?

İbn Kayyim el-Cevziyye rahimehullah şöyle dedi :

 “Nuaym bin Hammâd şöyle demiştir: Cemaat fesada uğradığı zaman tek de olsan, sen cemaat ifsad olmadan evvelki hâl üzere olmalısın. O zaman sen cemaat olursun.

Bunu el-Beyhâki zikretmiştir. Ve Hadis Ehli’nden bazı imamlara es-Sevâdu’l-Azam (en büyük topluluk) zikredildiğinde şöyle demişlerdir: Es-Sevâdu’l-Azam’ın kim olduğunu bilir misin? O, Muhammed bin Eslem et-Tûsi ve arkadaşlarıdır. Bu tabiri karşıt görüşlüler tahrif etmiştir. Es-Sevâdu’l-Azam, Hüccet ve Cemaat cumhurdur, demişlerdir. Ve cumhuru Sünnetin üzerine ölçü koymuşlardır. Sünnet Ehli az olduğundan ve asırlarda ve şehirlerde tek tük olduklarından ötürü Sünnete bid’at ve ma’rufa münker dediler ve kim şaz olursa (cumhurdan ayrılırsa) onu Allah ateşe soyutlar demişlerdir. Lakin muhaliflerin anlamadığı şu ki -hakka muhalefet eden- şazdır. Şayet bir kişi haricinde bütün insanlar hakka muhalif olsalar o zaman şaz olan biri hariç, bütün insanlardır. Ahmed bin Hanbel’in zamanında çok azı müstesna insanların hepsi şaz olmuşlardı. Bunun için onlar (Ahmed bin Hanbel ve diğerleri) Cemaat’ti. O zamanın kadıları, müftüleri, halifesi ve tabileri hepsi şazdı. Cemaat, tek başına Ahmed bin Hanbel’di.”

İ’lâmu’l-Muvakkiin 3/397. 

Hıyanet!

Allah-u Teâlâ şöyle buyuruyor:

"Ey iman edenler! Allah'a, Rasulüne ve emanetlerinize bile bile hıyanet etmeyin." (Enfal: 27)

"Allah, hainlerin hilesini başarılı kılmaz." (Yusuf: 52)



Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:

"Emaneti (güvenilirliği) olmayanın imanı, ahdinde durmayanın da dini yoktur." (Ahmed sahih senetle Münziri Tergib ve Terhib, Bezzar ve Taberani)

"Münafığın alametleri üçtür:

- Konuştuğunda yalan söyler.

- Söz verdiğinde yerine getirmez ve

- Emanet verildiğinde hıyanet eder." (Buhari, Müslim)

İblisin Yer Yüzünde Ki Destekçileri!

İbn Kayyım -رحمه الله- şöyle der:

İblisin yer yüzünde ki destekçileri o kişidirler ki, onlar insanları ilim almaktan ve dinde bilgin olmalarından men ederler

Onların insanlara zararı cinlerden olan şeytanların zararından daha büyüktür.

Onlar (insanın) kalbi ile Allah'ın doğru yolu arasına girerler.

مفتاح دار السعادة(160/1)

Derim ki: Bu aynı zamanda Tuğyanın en yüksek mertebelerindendir! (Tağutluk). Zira İlim almak bir ibadet, bundan insanları alıkoymak ise haddi aşmaktır!

Tâğut kelimesin masdarı olan “tuğyân”: “İsyan etmek, haddi aşmak, azgınlık ve sapkınlık” gibi anlamlara gelmektedir. [Bak: “T-ğ-y” Maddesi: İbn Manzûr, Lisânu’l-Arab; Firûzâbâdî, el-Kâmûsu’l-Muhît; Zebidî, Tâsu’l-Arus; Ragıb, Mufredat;… İbn Cevzî, Zâdu’l-Mesir: 1/231-232; Kurtubî, el-Câmiu li Ahkâmi’l-Kur’ân: 3/281.]

Nitekim Şeyhu’l-İslâm İbn Teymiyye rahimehullâh, şöyle demiştir: “Tâğut, ‘fa’lût’ kalıbında olup, ‘tuğyân’dan türemiştir. Tuğyân ise: Haddi aşmaktır. Bu da zulüm ve haksızlıktır.” [İbn Teymiyye, Mecmûu’l-Fetâvâ: 28/200.]

İmâm Beğavî rahimehullâh tâğutu şöyle tanımlamıştır: “Tâğut: İnsânın tuğyân etmesine sebeb olan her şeydir.” [Beğavî, Meâlimu’t-Tenzîl: 1/350.]

Kadı Beydâvî rahimehullâh’a göre ise tâğut: “Tuğyânın zirvesine ulaşan, Allâh’a kulluğu engelleyen şeydir.” [Beydâvî, Envâru’t-Tenzîl: 1/155.]

Allah'ın yolundan alıkoyanlar... kesin olarak Allah'a hiçbir şeyle zarar veremezler. (Allah,) Onların amellerini boşa çıkaracaktır. (Muhammed Suresi, 32)

Riya (Gösteriş)

Allah-u Teâlâ şöyle buyuruyor:

"Onlar insanlara gösteriş yaparlar ve Allah'ı çok az anarlar." (Nisa: 142)

"Ey iman edenler! Sadakalarınızı, malını insanlara gösteriş için harcayan, Allah'a ve ahiret gününe inanmayan kimse gibi başa kakmak ve eziyet vermekle boşa çıkarmayın." (Bakara: 164)

Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:

"Kıyamet günü hesabı görülecek ilk kişi şehit edilmiş kişidir. Bu kişi Rabbinin huzuruna getirilir ve Allah ona nimetini anlatır o da onu itiraf eder. Sonra Allah-u Teâlâ:

"Bu nimete karşılık ne yaptın?" buyurur.

Bu kişi: "Senin için savaşıp şehid oldum deyince Allah-u Teâlâ :

"Hayır! Yalan söyledin Bunu sana " sana "cesur" denilsin diye yaptın ve bu istediğini dediler." buyurur. Sonra yüz üstü sürüklenmek suretiyle cehenneme atılması emrolunur.

İkincisi ise ilim öğrenmiş, başkalarına öğretmiş, Kur'an okumuş adam. Bu da Allah'ın huzuruna getirilir ve Allah ona verdiği nimetleri bildirir. Adam da bu nemitleri itiraf eder. Allah:

"O nimetlere karşılık ne yaptın?" diye sorunca adam:

"Senin için ilim öğrenip başkalarına öğrettim ve Kur'an okudum" der. Allah-u Teâlâ ise:

"Yalan söyledin. Sana "Alimdi ve Kur'an okurdu" denilsin diye ilim öğrendin ve Kur'an okudun ve bu istediğin şey sana verildi" buyurur. Daha sonra cehenneme atılmak üzere onun yüz üstü sürüklenmesi emri verilir.

Üçüncüsü Allah'ın kendisine bolluk ve her çeşit mal verdiği adam. Bu kişi de Allah'ın huzuruna getirilir. Allah verdiği nimetleri bildirir. Adam da bunları kabul eder. Allah:

"O nimetlere karşılık ne yaptın?" diye sorur. O da senin sevdiğin her yola verdim, harcadım, cevabını verince Allah-u Teâlâ:

"Yalan söyledin. Sana "cömertti" denilsin diye bunları sarfettin ve istediğin şey sana verildi." der. Sonra onun yüzüstü cehenneme sürülmesi emri verilir."(Müslim, Tirmizi, Nesei)

İbn-i Ömer radiyallahu anh'dan:

"Bir grup insan şöyle dedi:

"Biz emirlerimizin huzurlarına girdiğimizde, dışarı çıktığımız zaman onlar hakkında konuştuklarımızın aksini diyoruz."

İbn-i Ömer radiyallahu anh bunun üzerine:

"Biz bu ameli Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem zamanında münafıklık olarak sayardık." (Buhari)

Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:

"Kim (iyi amellerini) övünerek başkalarına duyurursa Allah da (onun günahlarını) başkalarına duyurur. Kim de gösteriş yaparsa, kendi aleyhine gösteriş yapar." (Buhari, Müslim)

Muaz radiyallahu anh'dan Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:

"Riyanın azı bile şirktir." (Hakim Zehebi rivayet etti ve sahih dediler.)

"Sizin için en çok korktuğum şey küçük şirktir."

Ashab: "Küçük şirk nedir?" diye sorduklarında:

"Riyadır. Allah kullarını amellerine karşılık cezalandıracağı zaman riyakarlara: "Dünyada gösteriş yaptığınız kimselerin yanına gidin. Onların yanında bir mükafat bulabilecek misiniz? buyuracak." (Ahmed)

SÜNNET'E GÖRE MESCİDLERDEKİ MİNBER NASIL OLMALIDIR?

İbn Ömer r.a'den:

"Nebî (sallallahu aleyhi ve sellem) yaşlanınca Temim'ud-Dârî kendisine: 'Ey Allah'ın Resûlu! Senin için kemiklerini taşıyacak -veya toplayacak- bir minber ittihaz edeyim mi?' dedi. Buyurdu ki: 'Evet.' Bunun üzerine onun için iki basamaklı bir minber ittihaz etti."[1]

İmam İbn Cerîr et-Taberî  (Tarih'inde) şöyle nakletmektedir:

"Nebî (sallallahu aleyhi ve sellem) insanlara üzerinde hitab etmesi için kendine iki basamağı ve oturmaya yeri olan bir minber yap(tır)mıştır."

* Bu rivayetler Allah Resûlu (sallallahu aleyhi ve sellem) için yapılan minberin iki basamaklı olduğunu haber vermektedir. Burada sözü geçen iki basamağın Allah Resûlu (sallallahu aleyhi ve sellem)'in üzerine oturduğu basamağın haricindeki basamaklardır. Bundan dolayı Sünnet'e göre minber üç basamaklı olmalıdır. 
 

Şeyh Muhammed Nasıruddin el-Elbani (bu konu hakkında) şöyle demiştir:

"Minberde Sünnet olan üç basamaklı olmasıdır. Fazla olmamalıdır. Üçten fazla olması Emevilerin çıkardığı bir bid'attır. Çoğu yerde safı bölmektedir. Safı bölmekten kaçınmak için mescidin veya mihrabın batısındaki köşeye [2] koymak da başka bir bid'attır.

Güneyde ki duvarda, -duvardan merdivenle çıkılan- balkon gibi yapmak da böyledir.

En hayırlı hidâyet Muhammed (sallallahu aleyhi ve sellem)'in hidayetidir."[3]

Binaenaleyh Sünnet'e bağlı "Selefi" mescidlerde müslümanlar sadece üç basamaklı ahşabtan yapılmış
minber kullanmaktadırlar. Allah (celle celelûhû) İslam aleminde Sünnet'e bağlı "Selefi" mescidlerin sayısını arttırsın ve ümmeti yukarıda konu olan bid'atlardan korusun. Âmin... [4]

[1] Şeyh el-Elbani Sahihu Suneni Ebi Davud'ta hadis için: "Sahihtir" demiştir. Hadis no: 1081

[2] Yani günümüzdeki gibi mescidin sağ duvarına bitişik koymak.

[3] Bu da mescidin soluna konulan kürsüdür, kiliselerdeki papazların çıkıp halka hitab ettiği yere oldukça benzediği için aslı muhtemelen ordandır, Sünnet'te kesinlikle böyle bir şey yoktur.

[4] Bknz. "Nebîmiz (sallallahu aleyhi ve sellem)'in Namaz Kılma Şekli" Şeyh Muhammed Nasıruddin el-Elbani

Havanın Karlı Ve Yağmurlu Olması, Cuma Namazını Terk Etmeyi Mübah Kılar mı?

Hamd, yalnızca Allah'adır.


Birincisi:

Sünnette, yağmur veya kar mazeretinden dolayı Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-'in Cuma namazını terk ettiğine dâir hiçbir şey gelmemiştir. Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-, sadece yolculuk halinde Cuma namazını terk etmiştir.


İkincisi:

Sağanak yağmur yağması veya soğuk rüzgâr esmesi veyahut da insanlara eziyet veren ve Cuma namazına gitmeleri, kendilerine zor ve meşakkatli gelen karın yağması durumunda, Cuma ve cemaat namazını terk etmek câizdir.

Nitekim İbn-i Abbas'ın -Allah ondan ve babasından râzı olsun- şu hadisi buna delildir:

((قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا لِمُؤَذِّنِهِ فِي يَوْمٍ مَطِيرٍ: إِذَا قُلْتَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ فَلا تَقُلْ حَيَّ عَلَى الصَّلاةِ، قُلْ: صَلُّوا فِي بُيُوتِكُمْ، فَكَأَنَّ النَّاسَ اسْتَنْكَرُوا، قَالَ: فَعَلَهُ مَنْ هُوَ خَيْرٌ مِنِّي، إِنَّ الْجُمْعَةَ عَزْمَةٌ، وَإِنِّي كَرِهْتُ أَنْ أُحْرِجَكُمْ فَتَمْشُونَ فِي الطِّينِ وَالدَّحَضِ.)) [ رواه البخاري ومسلم ]

"Abdullah b. Abbas -Allah ondan ve babasından râzı olsun- yağmurlu bir günde müezzinine şöyle dedi:

- (Ezân okurken) "Eşhedü enne Muhammeden Rasûlullah", dedikten sonra "Hayye ale's-salâh" deme. Namazlarınızı evlerinizde kılın, de.

İnsanlar bu davranışı (onun bu sözünü) yadırgar gibi oldular.

Bunun üzerine Abdullah b. Abbas -Allah ondan ve babasından râzı olsun- şöyle dedi:

- Bunu benden daha hayırlı olan biri (Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-) yaptı. Cuma namazı farz olduğundan dolayı size sıkıntı vermek istemedim. O zaman çamurlu ve kaygan zemin üzerinde yürüyecektiniz (Şayet müezzinin: "Hayye ale's-salâh" demesine engel olmasaydım, onu işiten herkes hemen namaza gelir ve bu da ona zorluk verirdi. Bunun için müezzine: "Namazlarınızı evlerinizde kılın" diyerek insanların, yağmurun, farzı, ruhsata (izine) çeviren bir özür (mazeret) olduğunu bilmelerini istedim)." (Buharî; hadis no: 901. Müslim; hadis no: 1128)

İmam Nevevî -Allah ona rahmet etsin-, Sahih-i Müslim'in Şerhi'nde şöyle demiştir:

"Bu hadis; yağmur ve benzeri bir özür (mazeret) sebebi ile Cuma namazının sâkıt olduğuna bir delildir. Bu görüş; hem bizim, hem de başkalarının mezhebidir (görüşüdür). Mâlik'ten -Allah ona rahmet etsin- buna aykırı bir görüş rivâyet edilmiştir. Doğrusunu Allah Teâlâ daha iyi bilir."

Hanbelîler, Cuma ve cemaat namazını terk etmeyi mübah kılan özürlerden (mazeretlerden) birisinin de kar olduğunu söylemişlerdir.

"Keşşâfu'l-Kinâ'" (c:1, s: 495) kitabının yazarı el-Behûtî -Allah ona rahmet etsin- bu konuda şöyle demiştir:

"Yağmur, çamur, balçık, kar, buz veya karanlık bir gecede soğuk rüzgârdan eziyet ve zarar gören kimse, Cuma ve cemaat namazını terk etme konusunda mazeretli sayılır.

Nitekim Abdullah b. Ömer -Allah ondan ve babasın danrâzı olsun- bu konuda şöyle demiştir:

((كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَأْمُرُ مُؤَذِّنًا يُؤَذِّنُ ثُمَّ يَقُولُ عَلَى إِثْرِهِ: أَلا صَلُّوا فِي الرِّحَالِ فِي اللَّيْلَةِ الْبَارِدَةِ أَوْ الْمَطِيرَةِ فِي السَّفَرِ.)) [ متفق عليه ]

"Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- yolculuk sırasında soğuk veya yağmurlu bir gecede müezzine, ezânı bitirdikten sonra: Namazlarınızı ikâmet ettiğiniz yerlerde (evlerinizde) kılın! diye söylemesini emrederdi." (Buhârî ve Müslim)

İbn-i Mâce'nin sahih bir senedle rivâyet ettiği hadis ise şöyledir:

(( كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُنَادِي مُنَادِيهِ فِي اللَّيْلَةِ الْمَطِيرَةِ أَوِ اللَّيْلَةِ الْبَارِدَةِ ذَاتِ الرِّيحِ صَلُّوا فِي رِحَالِكُمْ.)) [ رواه ابن ماجه ]

"Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- yağmurlu veya rüzgârlı soğuk bir gecede münâdisine (müezzinine): (Ezan okurken; “Hayye ale's-salâh, Hayye ale'l-felâh” dedikten sonra): Namazlarınızı ikâmet ettiğiniz yerlerde (evlerinizde) kılın! diye seslenirdi." (İbn-i Mâce)

Buhârî ve Müslim'in sahihlerinde İbn-i Abbas'tan -Allah ondan ve babasından râzı olsun- rivâyet olunan hadis ise şöyledir:

((قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا لِمُؤَذِّنِهِ فِي يَوْمٍ مَطِيرٍ: إِذَا قُلْتَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ فَلا تَقُلْ حَيَّ عَلَى الصَّلاةِ، قُلْ: صَلُّوا فِي بُيُوتِكُمْ، فَكَأَنَّ النَّاسَ اسْتَنْكَرُوا، قَالَ: فَعَلَهُ مَنْ هُوَ خَيْرٌ مِنِّي، إِنَّ الْجُمْعَةَ عَزْمَةٌ، وَإِنِّي كَرِهْتُ أَنْ أُحْرِجَكُمْ فَتَمْشُونَ فِي الطِّينِ وَالدَّحَضِ.)) [ رواه البخاري ومسلم ]

"Abdullah b. Abbas -Allah ondan ve babasından râzı olsun- yağmurlu bir günde müezzinine şöyle dedi:

- (Ezân okurken) "Eşhedü enne Muhammeden Rasûlullah", dedikten sonra "Hayye ale's-salâh" deme. Namazlarınızı evlerinizde kılın, de.

İnsanlar bu davranışı (onun bu sözünü) yadırgar gibi oldular.

Bunun üzerine Abdullah b. Abbas -Allah ondan ve babasından râzı olsun- şöyle dedi:

- Bunu benden daha hayırlı olan biri (Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-) yaptı. Cuma namazı farz olduğundan dolayı size sıkıntı vermek istemedim. O zaman çamurlu ve kaygan zemin üzerinde yürüyecektiniz (Şayet müezzinin: "Hayye ale's-salâh" demesine engel olmasaydım, onu işiten herkes hemen namaza gelir ve bu da ona zorluk verirdi. Bunun için müezzine: "Namazlarınızı evlerinizde kılın" diyerek insanların, yağmurun, farzı, ruhsata (izine) çeviren bir özür (mazeret) olduğunu bilmelerini istedim)." (Buharî; hadis no: 901. Müslim; hadis no: 1128)

Müslim'in rivâyetinde ise şu fazlalık vardır:
(( أَمَرَ ابْنُ عَبَّاسٍ مُؤَذِّنَهُ فِي يَوْمِ جُمُعَةٍ فِي يَوْمٍ مَطِيرٍ : إِذَا قُلْتَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ فَلا تَقُلْ حَيَّ عَلَى الصَّلاةِ، قُلْ: صَلُّوا فِي بُيُوتِكُمْ، فَكَأَنَّ النَّاسَ اسْتَنْكَرُوا، قَالَ: فَعَلَهُ مَنْ هُوَ خَيْرٌ مِنِّي، إِنَّ الْجُمْعَةَ عَزْمَةٌ، وَإِنِّي كَرِهْتُ أَنْ أُحْرِجَكُمْ فَتَمْشُونَ فِي الطِّينِ وَالدَّحَضِ.)) [ رواه مسلم ]

"İbn-i Abbas -Allah ondan ve babasından râzı olsun- yağmurlu bir gün olan Cuma gününde müezzinine şöyle emretti:

- (Ezân okurken) "Eşhedü enne Muhammeden Rasûlullah", dedikten sonra "Hayye ale's-salâh" deme. Namazlarınızı evlerinizde kılın, de.

İnsanlar bu davranışı (onun bu sözünü) yadırgar gibi oldular.

Bunun üzerine Abdullah b. Abbas -Allah ondan ve babasından râzı olsun- şöyle dedi:

- Bunu benden daha hayırlı olan biri (Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-) yaptı. Cuma namazı farz olduğundan dolayı size sıkıntı vermek istemedim. O zaman çamurlu ve kaygan zemin üzerinde yürüyecektiniz." (Müslim)

Kar, buz ve soğuk hava da yağmur hükmündedir.

Eğer karanlık bir gecede soğuk rüzgâr olursa, bu bir özür (mazeret) sayılır. Çünkü bu, yağmurun beklendiği bir zamandır."

Karın, insanların pek çoğuna eziyet vermediği,onları işlerine gitmekten alıkoymadığı ve günlük ihtiyaçlarını gidermelerine engel olmadığı bilinen bir şeydir. Dolayısıyla kar, bu kimselerin Cuma namazını terk etmeleri için bir özür (mazeret) sayılmaz. Eğer kar onlara eziyet verir ve mescide gitmek onlara zorluk verirse, bu takdirde bu durum onlar için bir özür (mazeret) sayılır.

Allah Teâlâ en iyi bilendir.

Şeyh Muhammed Salih el-Muneccid

Selefin Şiddetle Sakındırdığı Kelâm İlmi!

İbn-i u’l-Kayyim selefin şiddetle sakındırdığı kelâm ilminin ne olduğu
hususunda hocasının ve kendisinin görüşlerini şöyle dile getiriyor:

“Şeyhimiz şöyle demiştir: Bu ümmetin selefinin ve imamlarının, hem kendisinin ve ashabının yerilip kınanmasında ve onun yasaklanmasında hem de erbâbının câhil kılınıp, bid’atçi ve sapık ilan edilmesi hususlarında ittifak ettikleri kelâm, üzerine sıfatları, uluvvu ve Arş’a istivâyı inkar meselelerini kurdukları, onlar sayesinde Kur’ân’ı yaratılmış kıldıkları ve yine onlar sayesinde Allah’ın ahiret yurdunda görüleceğini, Kur’ân’la konuştuğu gibi doğrudan kullarıyla konuştuğunu, her gece dünya göğüne indiğini ve kıyamet günü kulların arasında hüküm vermek için geleceğini inkar ettikleri bu bâtıl yollardır. Kelâmcılar bu konularda doğru olmayan birtakım yollar edinmişler ve yalan içeren birtakım meselelerle istidlâl
yapmışlardır. Böylece bu doğru olmayan yollar, onları öyle meselelerle zorunlu olarak karşı karşıya bırakmıştır ki, sonunda onlar yüzünden Kitap ve Sünnet’in naslarıyla açık akla muhalefet etmek zorunda kalmışlardır.”

es-Savâıku’l-Mürsele (4/1266-1267)