"De ki: "Eğer Allah’ı seviyorsanız bana uyun ki, Allah da sizi sevsin...."
(Ali İmran: 31)
İbni Kesir r.h bu ayet hakkında şöyle dedi:
"Bu ayet, Muhammed aleyhisselam’ın yoluna uymadığı halde Allah-u Teâlâ'yı sevdiğini iddia edenin yalancı olduğuna hüküm vermekte ve Rasulullah sallAllahu aleyhi ve sellem’in şeriatine, nebinin dinine, bütün söz ve fiillerinde tabi olmadıkça Allah-u Teâlâ'yı sevdiğine dair ileri sürdüğü iddianın yalan olduğunu bildirmektedir."
(İbni Kesir Tefsiri c: 1 s: 366)
İbni Teymiye r.h şöyle dedi:
"Her kim rasulün getirdiğine bağlanmadığı halde Allah’ı sevdiğini iddia ederse yalan söylemiştir. Çünkü onun sevgisi sadece Allah-u Teâlâ'ya değildir. Şayet Allah-u Teâlâ'yı sever, fakat rasulün getirdiğine bağlanmazsa bu kimsenin sevgisi şirk olan sevgidir. Zira bu kimse rasulün getirdiğine bağlanmamış, kendi heva ve hevesine bağlanmıştır. Böyle bir sevgi iddiası yahudi ve hristiyanların Allah-u Teâlâ'yı sevdiklerini iddia etmelerine benzer. Çünkü onlar Allah-u Teâlâ'yı sevme konusunda gerçekten ihlaslı olsaydılar, sadece Allah-u Teâlâ'nın sevdiğini sever ve ona tabi olurlardı. Bu sevgi ise kişiyi Rasulün getirdiğine bağlanmaya sevkeder. Bu kimseler Allah-u Teâlâ'yı sevdiklerini iddia etmelerine rağmen Allah-u Teâlâ'nın sevmediğini sevdikleri için, Allah-u Teâlâ'ya olan sevgi iddiaları aynı müşriklerin sevgi iddiası gibi olmuştur."
(Fetvalar c: 8 s: 360)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder